ژاله از جوانی به مهاجرت رفت و بقول خودش در 40 سال 5 خانه عوض کرد: اصفهان و تهران، باکو، مسکو، تهران، لندن. در روزهای آخر در بستربیماری گفت” از هر خانه، آرشیوم را، که طبیعتاً از خانه قبلی بزرگتر میشد، با چنگ و دندان و با سختی بسیار، با خود به خانه جدید میبردم. آرشیوم را، که حالا شامل 60-70 زونکن است و دیگر فرصتی نیست که به خانه دیگری ببرم، به شما دوستانم میسپارم تا آنها را مرتب کرده و در جائی و به شکلی حفظ کنید، شاید بدرد جوانی شاعر یا محققی بخورد.”
آرشیو ژاله با کار داوطلبانه چند نفر از دوستان بنیاد بصورت دیجیتالی کپی شد. اصل مدارک در سال 2014 به مرکز اسناد و کتابخانه ملی ایران در تهران انتقال داده شد تا برای دسترسی محقیقین و دانشجویان ایرانی قابل دسترسی باشد.
تشکر
1- ژاله همانطور که خود گفته است، با وسواس و دقت زیادی آرشیوش را گرد آوری و حفظ کرده بود. اما برای نتنظیم و دیجیتالی کردن و فهرست کردن آن کار و زحمت زیادی لازم بود. چند تن از دوستان ژاله نزدیک به چهار سال هر هفته روزهای چهار شنبه بعد از ظهر خود را، پس از کار روزانه شان، وقت خود را برای حداقل 4 ساعت به این کار اختصاص دادند و آرشیو ژاله را تنظیم نموده، اسناد را اسکن و سپس فهرست بندی کرده و سپس ثبت و درج فهرست و مشخصات هر سند را بصورت الکترونیکی در فایل جداگانه ای انجام دادند. اینکار به زحمت و دقت بسیارنیاز داشت ولی نتیجه آن حفظ اسناد ژاله بصورت فیزیکی و دیجیتالی بود. اینک نسخه الکرونیکی این اسناد، با استفاده از فایل فهرست بندی شده توسط دوستان آرشیو، در تارنمای بنیاد قابل دسترسی و جستجو است. با اینکار بنیاد به خواسته آخرین ژاله در حفظ و در دسترس قرادادن آرشیوش پاسخ داد. اینکار بدون کمک دوستان آرشیوغیر ممکن بود و بنیاد از این دوستان که نامشان بتترتیب الفبا در زیر آمده است تشکر فراوان دارد:
مرصع استنسفیلد (صفائی)، ناهید افضلی، بیژن بدیع، روح انگیز شیرانی پور و فرح عباسی
2- بنیاد همچنین از سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران که با هزینه خود این اسناد را از لندن به ایران انتقال داد و مطابق موازین کتابداری و آرشیو بین المللی آنها را مجددا فهرست بندی نموده و در اختیار عموم گذارده است و آقای مجید تفرشی که ارتباط بین بنیاد و این سازمان را ایجاد نمودند، کمال تشکر را دارد.
